Świątynie

Czarna – Kościół parafialny pw. Podwyższenia Krzyża Św.

Msze św. w niedzielę: 7.30; 11.30; 16.00 (VI–IX 18.00); Odpust: 14 września

Jedna z największych wsi bieszczadzkich lokowana na podstawie przywileju Stanisława Kmity 18 listopada 1505 roku przez Andrzeja Wyderkę na prawie wołoskim, na surowym korzeniu.Przez wieki dominowała w niej ludność wyznania grekokatolickiego, ale mieszkali tu również rzymokatolicy oraz Żydzi.

Tragiczne zmiany w życiu wsi spowodowały burzliwe czasy II wojny światowej. We wrześniu 1939 roku Czarna znalazła się pod okupacją sowiecką, a od czerwca 1941 roku do września 1944 roku pod okupacją hitlerowską. W latach 1944-1951 należała do ZSRR i dopiero po zmianie granic wróciła do Polski.

Te wydarzenia doprowadziły do wysiedlenia ludności tubylczej w głąb Ukrainy, a Czarną zamieszkali wygnańcy z Sokalszczyzny, którzy przybyli tutaj wraz z księdzem Edwardem Godlewiczem z Waręża. Dzięki nim ocalała pozostawiona cerkiew pw. Wielkiego Męczennika Dymitra, która od 1951 roku zaczęła służyć ludziom jako kościół parafialny pw. Podwyższenia Krzyża Świętego. Przesiedleńcy przywieźli ze sobą piękne rzeźby ukrzyżowanego Chrystusa, Matki Bożej, Św. Jana, Św. Piotra i Św. Pawła, które umieścili w nawie poprzecznej świątyni.
Kościół, dawna cerkiew jest to trójdzielna budowla z roku 1834, kryta dwuspadowymi o zróżnicowanych kalenicach dachami. O latynizacji świątyni, uleganiu aktualnym formom stylowym, świadczy klasycystyczny sześciokolumnowy portyk, na którym wspiera się trójkątny przyczółek. Wewnątrz zachował się kompletny oryginalny ikonostas, jedynie carskie wrota, pochodzące z XVII w., znajduje się w Muzeum Budownictwa Ludowego w Sanoku. W 1967 roku w czasie prac remontowych część ikonostasu przesunięto na tylną ścianę nawy głównej, poza ołtarz.

Czarna Dolna – Kościół pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny

Msza św. w niedzielę: 8.30
Odpust: 8 września

Czarna Dolna – drewniana kaplica rzymskokatolicka z roku 1909 pw. Matki Boski Częstochowskiej Królowej Polski; ołtarz pochodzi ze zniszczonej cerkwi. Przed II wojną światową kaplica ta należała do parafii rzymskokatolickiej w Polanie.

Lipie – Kościół pw. Matki Bożej Częstochowskiej

Msza św. w niedzielę: 11.30
Odpust: 26 sierpnia

Kościół wybudowany w 1983 roku. Wcześniej, od roku 1976 rolę kościoła pełniła cerkiew z 1900 roku, która doszczętnie spłonęła 18 maja 1981 roku. Była bliźniaczo podobna do cerkwi w Bystrem.

Michniowiec – Kościół pw. Narodzenia Św. Jana Chrzciciela;

Msza św. w niedzielę: 10.00
Odpust: 24 czerwca

Dawna cerkiew pw. Narodzenia NMP z roku 1863; trójdzielna, konstrukcji zrębowej, każda część wyraźnie wyodrębniona, nakryta oddzielnym dachem. Bardzo ciekawym rozwiązaniem architektonicznym w tej świątyni jest wybudowanie nawy głównej na planie ośmioboku i przykrycie jej kopułą wspartą na wewnętrznych słupach. Tego typu budowli nie znajdziemy w Karpatach polskich. Prezbiterium i babiniec w kształcie prostokąta.
W cerkwi zachował się ikonostas, częściowo rozmontowany. Carskie wrota znajdują się na tylnej ścianie prezbiterium. Kilka ikon zostało wywiezionych w 1962 r. do muzeum w Łańcucie.

Rabe k/Ustrzyk Dolnych – Kościół pw. Świętej Rodziny

Msza św. w niedzielę: 9.00
Odpust: Niedziela po Bożym Narodzeniu

Dawna cerkiew greckokatolicka pw. Św. Mikołaja z roku 1861, jednokopułowa, kryta dwuspadowym dachem; frontowa elewacja zawiera formy „ludowego” klasycyzmu – słupowy ganek, podtrzymujący wysunięty szczyt naczółkowy, a pod nim imitacja otwartego krużganku utworzonego z krzyża Św. Andrzeja.
Od roku 1971 świątynia pełni funkcję kościoła rzymskokatolickiego. Wewnątrz kościoła obecnie znajduje się ikonostas oraz pięć ikon z nieistniejącej cerkwi w Lutowiskach.

Żłobek – Kościół pw. Matki Boskiej Nieustającej Pomocy

Msza św. w niedzielę: 10.15
Odpust: 27 czerwca

Drewniana cerkiew greckokatolicka z roku 1830 pw. Narodzenia NMP; należy do nurtu cerkwi wzorowanych na kościołach łacińskich, wznoszonych na rzutach o dwudzielnych układach (nawa i prezbiterium). Świątynia kryta dwuspadowymi dachami, oddzielnymi dla każdej części. Po roku 1951 opuszczona i zdewastowana, służyła jako magazyn szyszek do roku 1976. Od roku 1979 służy jako kościół filialny parafii rzymskokatolickiej w Czarnej.